pagina 45 • vvm Bosbeheer richting dwaalspoor In de politieke besluitvorming prevaleren fatsoen, normen en waarden. Toch kan door de afstand tussen beleidsdoelen, doorgaans onbedoeld, perversiteit ontstaan. Dat geldt met name in het milieu- en natuurbeleid. Zo dreigt nu het bosbeleid te ontsporen. H et ministerie van LNV (Natuur, Landbouw en Voedselkwaliteit) presenteerde recent de nieuwe Bossenstrategie 2030. Daarmee heeft het ministerie een begin gemaakt met een expliciet bosbeleid. Met de doelen is niets mis. Zo zet de nota in op de instandhouding en het herstel van biodiversiteit en de versterking van de rol van bossen in het klimaatbeleid. Ook is er aandacht voor de vergroting van de rol van bossen in het natuur- en recreatiebeleid en de winning van hoogwaardig hout voor velerlei toepassingen. Kortom, heldere doelen die breed in zowel de politieke arena als in de samenleving worden gesteund. Kaalslag Dat bleek ook in het debat over de beleidsnota in de Tweede Kamer in juni 2020. Er was vrijwel unanieme steun voor de beleidsdoelstellingen. Wel waren er vragen over een zinsnede in de nota die al vooruitliep op de beleidsinstrumenten. De zinsnede had betrekking op de zogenaamde vlaktekap. Daarbij wordt groen licht gegeven voor het kappen van de hele opstand van een bosareaal tot wel een halve hectare. Kwalijk gevolg, naast de kaalslag, is dat er dan heel veel CO2 vrijkomt uit zowel de opstand als de strooisellaag. De argumentatie daarvoor was flinterdun. Een motie waarin de minister werd verzocht neutraal onderzoek te laten doen naar de ecologische effecten werd met brede steun aangenomen. Het ministerie van LNV gaf hieraan echter een afwijkende invulling. Reden voor de Stichting NatuurAlert om een eigen team van onafhankelijke wetenschappers te formeren om onderzoek uit te voeren dat wél aansluit op de Kamermotie. Dit onderzoek legt ondubbelzinnig de kwalijke gevolgen van vlaktekap bloot. Klimaat en transformatie Online 2-4 maart 2021 in samenwerking met Deze praktijk is niet alleen schadelijk voor bos en klimaat, ook gaat door vlaktekap de hoeveelheid micro-organismen significant (-20%) achteruit. Verder heeft het negatieve gevolgen voor de voorraden koolstof (-30%) en plantenvoedende stoffen. Tot slot leidt deze vorm van kaalslag tot een verlies van honderden kilo’s nitraat per hectare, wat resulteert in vervuiling van het grond- en oppervlaktewater. Perverse subsidie ‘De hersteltijd van de oorspronkelijke situatie 45 bedraagt vele tientallen jaren tot zelfs eeuwen’, concluderen de wetenschappers. Dit geldt zeker als het beleidsvoornemen van Staatsbosbeheer wordt gevolgd om jaarlijks circa 600 hectare bos te kappen. Ook de financiële gevolgen zijn aanzienlijk. In tegenstelling tot uitdunnen brengt vlaktekap geen geld in het laatje. ‘Tot akkerbouw versimpeld bosbeheer levert jaarlijks een verlies van tientallen miljoenen euro’s op’, aldus het onderzoeksrapport. Het ministerie wil hier jaarlijks maar liefst 20 miljoen euro voor uittrekken. Met recht een perverse subsidie die indruist tegen het biodiversiteits- en klimaatbeleid. Het is dan ook te hopen dat dit contraproductieve beleidsspoor nog in de kiem kan worden gesmoord. Met drs. Jan Hoekema, voorzitter van Stichting NatuurAlert, roep ik minister Schouten op de vlaktekap uit de Bossenstrategie te halen. Rudy Rabbinge. emeritus hoogleraar bij Wageningen University & Research (WUR) netwerk van milieuprofessionals GroteKlimaat Oplossingen Congres www.vvm.info/klimaatcongres ‘Een perverse subsidie die indruist tegen het biodiversiteits- en klimaatbeleid’ » Pagina 44
Pagina 46Scoor meer met een web winkel in uw tijdschriften. Velen gingen u voor en publiceerden flyers online.
ROm 1 2021 Lees publicatie 409Home